Wyniki finansowe

W 1864 roku, z inicjatywy właściciela drukarni - Franciszka Lebińskiego oraz kupców - Rudolfa Bauera i M. B. Zipperta powołano do życia spółdzielnię oszczędnościowo-pożyczkową pod nazwą "Związek Oszczędnościowy i Pożyczkowy w Nakle".

Spółdzielnia oparta była na zasadach samopomocy, a najważniejszą zasadą była nieograniczona solidarna poręka ze strony członków spółdzielni. Członkowie zobowiązani byli do systematycznego powiększania swoich oszczędności i udziałów.

Początkowo spółdzielnia liczyła 21 członków. W krótkim czasie liczba członków znacznie wzrosła: w 1870 roku wynosiła 217, w 1890 roku - 1170, a w 1914 roku 1486 członków.

21 stycznia 1868 r. władze spółdzielni uchwaliły nowy statut oraz przyjęły nazwę "Zaliczkowy i Oszczędnościowy Związek na Miasto Nakło". Pod tą nazwą spółdzielnia funkcjonowała do 1890 roku, odkąd prowadziła działalność pod nazwą "Oszczędnościowy i Zaliczkowy Związek w Nakle z ograniczoną odpowiedzialnością".

W niepodległej Polsce

Okres tworzenia państwa polskiego po tylu latach niewoli był niezwykle trudny zarówno pod względem politycznym, jak i gospodarczym. W Nakle walka ekonomiczna o utrzymanie pozycji przez obcy kapitał była długotrwała, czego przykładem może być sytuacja miejscowego banku. W 1923 r. zmieniono statut odnośnie podwyższenia udziału i dodatkowej odpowiedzialności oraz zmieniono nazwę na "Spółdzielnia z ograniczoną odpowiedzialnością", co zostało ujęte w rejestrze Sądu Powiatowego w Nakle. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie dnia 14 grudnia 1925 r. zatwierdziło zmianę paragrafu I Statutu dotyczącego nazwy, którą przyjęła Spółdzielnia: "Bank Kredytowy w Nakle". Działalność Banku Kredytowego była rentowna, a także prowadzona bez widocznych uchybień, o czym świadczą protokoły z Walnych Zebrań.

Lata okupacji

Okres okupacji niemieckiej odbił się bardzo ujemnie na działalności nakielskiej spółdzielni. Została ona bardzo ograniczona przez okupanta, podobnie jak inne tego rodzaju instytucje na terenach wcielonych do Rzeszy. Spółdzielczość bankowa na terenie Nakła i Krajny poniosła poważne straty, nie tylko materialne, ale i osobowe wśród doświadczonych, oddanych działaczy. W 1940 r. w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu zginął dyrektor Spółdzielczego Banku Kredytowego - Janusz Węgierski oraz członek Zarządu - Klemens Królik. W tym okresie rozstrzelani zostali również inni spółdzielczy i działacze nakielskiego banku.

Bank w Polsce Ludowej

Lata 1945-1949

Pierwsze Walne Zgromadzenie członków Spółdzielczego Banku Kredytowego w Nakle odbyło się 15 czerwca 1945 r. z inicjatywy prezesa Rady Nadzorczej - mec. Józefa Tuchołki.

Lata 1950-1956

Lata 1950-56 obejmują okres tzw. kolektywizacji, która doprowadziła do spadku produkcji rolniczej, niekorzystnej sytuacji społeczno-politycznej kraju, jak również doprowadziła do ukształtowania negatywnych postaw rolników. 27 czerwca 1950 r. dokonano zmiany statutu - zmieniono nazwę Spółdzielni na "Gminna Kasa Spółdzielcza w Nakle z odpowiedzialnością udziałami" (GKS). Określono, że Spółdzielnia ma siedzibę w Nakle, a działalnością swoją będzie obejmowała gminy Nakło i Sadki. W okresie tym obok negatywnych zjawisk, jak np. ograniczenie samorządności, podporządkowanie działalności GKS Związkowi Samopomocy Chłopskiej, zostały zapoczątkowane nowe pozytywne rozwiązania: włączenie GKS w strukturę aparatu bankowego i objęcie ich działalności kredytowej planowaniem oraz koncentracja obsługi kredytowej.

Lata 1956-1975

Wprowadzony w 1956 r. statut wzorcowy dla kas spółdzielczych przywrócił tradycyjne organy samorządu, zwiększył ich uprawnienia, rozszerzył członkostwo na całą ludność wiejską oraz ustalił, że nadrzędnym organem samorządowym kas jest Naczelna Rada Spółdzielcza. Nowy statut wprowadził również nową nazwę: "Kasa Spółdzielcza", którą to zmieniono w 1961 r. na "Bank Spółdzielczy - Spółdzielnia Oszczędnościowo-Pożyczkowa w Nakle". Oprócz działalności gospodarczej Bank prowadził także ożywioną działalność społeczno-wychowawczą wśród swoich członków, głównie w środowisku kobiet wiejskich i młodzieży szkolnej.

Lata 1975-1990

Od lipca 1975 roku Bank Gospodarki Żywnościowej przejął wobec banków spółdzielczych funkcję centrali organizacyjnej, finansowej i rewizyjnej. Nowelizacja ustawy Prawo bankowe w 1982 roku stworzyła warunki do odbudowy spółdzielczego charakteru banków spółdzielczych. Zarząd Banku uzyskał pełne kompetencje w zakresie podejmowania decyzji kredytowych. W 1983 r. rozpoczęto budowę nowego budynku bankowego w Nakle przy ul. Sądowej 10. Uroczyste otwarcie nowej siedziby nastąpiło 29 lipca 1986 r.

W dobie gospodarki rynkowej

Rok 1990 to początek samodzielnego działania Banku Spółdzielczego w Nakle. Wszystkie decyzje ekonomiczne podejmuje Zarząd i Rada Nadzorcza. Członkowie Banku odzyskali statut właścicieli i gospodarzy spółdzielni. W 1992 roku podjęto uchwałę o przystąpieniu do nowej struktury bankowej, tj. Gospodarczego Banku Wielkopolski S.A. w Poznaniu. W związku z faktem, iż Bank Spółdzielczy w Sadkach zaczął tracić zdolność samodzielnego funkcjonowania, podjęto decyzję o połączeniu się Banku Spóldzielczego w Sadkach z Bankiem Spółdzielczym w Nakle, co stało się faktem w marcu 1995r. W 2003 roku uruchomiono pierwszy Oddział w Bydgoszczy (łącznie z bankomatem) przy ul. Brzęczkowskiego. Obecnie w Bydgoszczy funkcjonują już 4 placówki Banku, a do dyspozycji bydgoskich klientów oddano 5 bankomatów. Dzisiaj Bank Spółdzielczy w Nakle jest Bankiem nowoczesnym, uniwersalnym, starającym się kompleksowo zaspokajać potrzeby swoich klientów w produkty i usługi bankowe.

Doświadczenia wynikające ze 150-letniej tradycji sprawiają, że mimo ogromnej konkurencji na rynku usług bankowych, wartość kapitałów własnych Banku z roku na rok rośnie, co gwarantuje stabilną sytuację finansową. To z kolei przekłada się na wzrost zaufania do Banku przez jego Członków i Klientów, będących najwyższą wartością dla Banku Spółdzielczego w Nakle nad Notecią, od 1864 roku wpisanego w pejzaż lokalnego środowiska i nierozerwalnie z nim związanego.